Certificeringsplicht 2025

Dit artikel verscheen eerder in Claire Magazine – Editie 1, 2023.

De private sector is er kennelijk niet in geslaagd om ervoor te zorgen dat bedrijven – die arbeidskrachten ter beschikking stellen – conform de wettelijke regels handelen. Dus grijpt de wetgever nu maar in. Vóór de zomer gaat het wetsvoorstel verplichte certificering voor het ter beschikking stellen van arbeidskrachten naar de Tweede Kamer. De beoogde inwerkingtredingsdatum is 1 januari 2025. Welke bedrijven moeten voldoen aan de certificeringsplicht?

Zoals het er nu naar uitziet geldt het wetsvoorstel voor alle bedrijven die arbeidskrachten ter beschikking stellen als wordt bedoeld in de zin van de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi). Je leest het goed. Ook bedrijven die niet-bedrijfsmatig arbeidskrachten ter beschikking stellen, buitenlandse bedrijven die arbeidskrachten ter beschikking stellen in Nederland of bedrijven die in- en doorlenen vallen onder de certificeringsplicht.

Er zijn echter ook uitzonderingen gemaakt. Denk aan bijvoorbeeld contracting (ook wel aanneming van werk genoemd of je klaart een klus onder eigen regie), collegiale uitleen en intra-concern terbeschikkingstelling.

De reden voor de regering om deze drie vormen uit te zonderen, is dat de certificeringsplicht niet van betekenis zou zijn voor deze verschijningsvormen. Alhoewel dat begrijpelijk is, roept het ook de nodige vragen op, bijvoorbeeld bij intra-concern terbeschikkingstelling.

Intra-concern terbeschikkingstelling is per 1 januari 2020 uitgezonderd van terbeschikkingstelling van arbeidskrachten in de zin van artikel 1 lid 3 van de Waadi, maar daarop is wel de gelijke behandeling bij payrolling van toepassing. Hier valt het nodige op af te dingen, maar dat laten we even voor wat het is.

Bij intra-concern terbeschikkingstelling gaat het bijvoorbeeld om het ter beschikking stellen van arbeidskrachten voor het verrichten van arbeid in dezelfde onderneming (met onderneming wordt bedoeld de onderneming in de zin van de Wet op de ondernemingsraden, dus een ruime definitie). Of denk aan de situatie waarbij de in- en uitlener tot dezelfde groep zijn verbonden.

Het onderstaande voorbeeld concretiseert de problematiek met betrekking tot intra-concern terbeschikkingstelling in relatie tot de nieuwe certificeringsplicht:

• Werknemer Henk wordt vanuit vennootschap Bassie naar de zustervennootschaap Adriaan in concern ter beschikking gesteld.
• Henk werkt drie dagen in de week voor Adriaan.
• De andere twee dagen in de week wordt Henk door Adriaan doorgeleend aan een eindklant buiten het concern, genaamd De Baron.
• Bassie en Adriaan stellen allebei arbeidskrachten bedrijfsmatig ter beschikking.

Wie moeten volgens het nieuwe stelsel gecertificeerd zijn? Adriaan zou gecertificeerd moeten zijn, want Adriaan leent immers in en uiteindelijk door aan een bedrijf buiten het concern. De Baron zal dus van Adriaan moeten eisen dat hij gecertificeerd is.

Hoe zit het dan met Bassie? Zoals het er nu naar uitziet zou je kunnen stellen dat Bassie niet gecertificeerd hoeft te zijn. Volgens de regering geldt de certificeringsplicht namelijk niet voor intra-concern terbeschikkingstelling. Intra-concern terbeschikkingstelling in de Waadi maakt geen onderscheid tussen het ter beschikking stellen in of buiten concern. Het wetsvoorstel biedt thans geen verheldering in de situatie van in-en doorlening via intra-concern terbeschikkingstelling. Dat is een gemiste kans.

De bepalingen in de Waadi over intra-concern terbeschikkingstelling piepen en kraken nog meer dan ooit. Het is afwachten of we voldoende kritische Kamerleden hebben die dit soort mankementen signaleren en er ook daadwerkelijk iets mee doen.

Bekijk onze website voor meer informatie over het nieuwe certificeringsstelsel en wat wij voor jou hierin kunnen betekenen.